Auteursarchief: joycjek

If you want to change the world: Love a man

Standaard

Op facebook op de tijdlijn van Erik Roessink van Inner Changes las ik het volgende gedicht. Het raakt me diep in mijn ziel. Herkenning en zielsverlangen komen hier samen:

IF YOU WANT TO CHANGE THE WORLD, LOVE A MAN.

If you want to change the world love a man; really love him
Choose the one whose soul calls to yours clearly who sees you; who is brave enough to be afraid
Accept his hand and guide him gently to your hearts blood
Where he can feel your warmth upon him and rest there
And burn his heavy load in your fires

Look into his eyes, look deep within and see what lies dormant or awake or shy or expectant there
Look into his eyes and see there his fathers and grandfathers and all the wars and madness their spirits fought in some distant land, some distant time
Look upon their pains and struggles and torments and guilt; without judgment
And let it all go
Feel into his ancestral burden
And know that what he seeks is safe refuge in you
Let him melt in your steady gaze
And know that you need not mirror that rage
Because you have a womb, a sweet, deep gateway to wash and renew old wounds

If you want to change the world love a man, really love him
Sit before him, in the full majesty of your woman in the breath of your vulnerability
In the play of your child innocence in the depths of your death
Flowering invitation, softly yielding, allowing his power as a man
To step forward towards you…and swim in the Earth’s womb, in silent knowing, together

And when he retreats…because he will…flees in fear to his cave…
Gather your grandmothers around you…envelope in their wisdoms
Hear their gentle shusshhhed whispers, calm your frightened girls’ heart
Urging you to be still…and wait patiently for his return
Sit and sing by his door, a song of remembrance, that he may be soothed, once more

If you want to change the world, love a man, really love him
Do not coax out his little boy
With guiles and wiles and seduction and trickery
Only to lure him…to a web of destruction
To a place of chaos and hatred
More terrible than any war fought by his brothers
This is not feminine, this is revenge
This is the poison of the twisted lines
Of the abuse of the ages, the rape of our world
And this gives no power to woman, it reduces her as she cuts off his balls
And it kills us all

And whether his mother held him or could not
Show him the true mother now
Hold him and guide him in your grace and your depth
Smoldering in the center of the Earth’s core
Do not punish him for his wounds that you think don’t meet your needs or criteria
Cry for him sweet rivers
Bleed it all back home

If you want to change the world love a man, really love him
Love him enough to be naked and free
Love him enough to open your body and soul to the cycle of birth and of death
And thank him for the opportunity

As you dance together through the raging winds and silent woods
Be brave enough to be fragile and let him drink in the soft, heady petals of your being
Let him know he can hold you, stand up and protect you
Fall back into his arms and trust him to catch you
Even if you’ve been dropped a thousand times before
Teach him how to surrender by surrendering yourself
And merge into the sweet nothing, of this worlds’ heart

If you want to change the world, love a man, really love him
Encourage him, feed him, allow him, hear him, hold him, heal him
And you, in turn, will be nourished and supported and protected
By strong arms and clear thoughts and focused arrows
Because he can, if you let him, be all that you dream

If you want to love a man,
love yourself, love your father, love your brother, your son, your ex-partner;
from the first boy you kissed, to the last one you wept over

Give thanks for the gifts; of your unraveling to this meeting
Of the one who stands before you now
And find in him the seed to all that’s new and solar
A seed that you can feed to help direct the planting
To grow a new world, together

Voor Stijn

Standaard

Tien vingertjes, tien teentjes, 2 lipjes, 2 oortjes, 2 oogjes…

Bijna volmaakt en ook helemaal perfect ben je daar dan eindelijk

Met jouw komst promoveerde je deze moeder naar oma

Breng je het mannelijke terug bij ons vrouwen

Vreugde en verdriet waren nog nooit zo dichtbij elkaar als bij jouw komst

Langzaam gleden we van ontroering van jouw pracht

Naar verdriet om wat er nog zal komen voor jou

Jouw papa en mama zorgen wel voor jou

Diep vertrouwen

Misschien een stille boodschap uitgestuurd

Een belangrijke, grootse taak voor ze weggelegd

Een nieuwe weg, een andere weg, maar zo’n mooie weg nog te gaan

Je zal gedragen worden met heel veel liefde

Met alles wat er nog komen gaat

Ik draag mijn kind, zoals mijn kind jou zal dragen

Niets anders is er, dan die liefde

Zo welkom…met alles

Alle zorg in mijn leven heb ik kunnen dragen en ook los kunnen laten

Ook nu zal mij dat lukken

Zodat er alleen maar liefde blijft

Liefde voor alles dat er is..

Wie ben ik om te bepalen wat goed voor jou is?

Alleen jij kan dat, begeleid door jouw ouders…

Dat is wat er is

Liefde ♥♥♥ 12juniStijn

De grond onder mijn voeten

Standaard

Voor mij zijn deze dagen voor kerst best lang en alleen. De winter, waarin we ons terugtrekken. Ik merk dat ik me nu ook terugtrek en dat er momenten zijn dat ik dat heel lastig vind.
Doorgaan in een dagelijkse hectiek is ook mij eigen geworden.

Als ik dan zo een paar dagen alleen ben, met weinig contact met anderen voel ik de grond soms onder mijn voeten verdwijnen. Er gaat heel voorzichtig een putje open..en putje dat roept..laat maar, laat me maar verdwijnen, ik heb er allemaal geen zin meer in, ik heb er geen puf voor, het doet er niet toe. In mijn putje ligt de dood te wachten..en dat voelt zo heerlijk rustig en vredevol. Ik hou ervan. Ik heb al mijn dierbaren zien gaan, dus ik wil wel naar ze toe…in de armen van…de dood voel ik me veilig en rustig.
Vluchten van alle dagelijkse pijn en pijntjes…van mezelf, van anderen, van de wereld…soms vind ik het echt geen mooie plek, deze aarde, met al z’n verdriet en geweld en eenzaamheid.

Maar als ik terug ga naar mijn basis, de plek die ik tegenwoordig al snel weer kan vinden, als ik mezelf weer op de aarde plaats voel ik dat ik ook nog zoveel te doen heb. Als ik mijn ogen sluit en de verwachting zie van de mensen die nog op mij wachten, mijn toekomstige partner, mijn dochter, mijn toekomstige kleinkind(eren), mijn dierbare vrienden, mijn zakelijke partners, mijn cliënten… Wow Dán voel ik de grond weer onder mijn voeten.

Het putje sluit zich weer. Wow wat heb ik veel om voor te leven. Veel ook om dankbaar voor te zijn. Veel meer zelfs dan alleen de grond onder mijn voeten, de aarde die mij steunt, de oermoeder die ik steeds meer kan voelen.

Ze moeten nog maar even wachten daar…al die dierbaren die mij zijn voorgegaan. Al die voorouders die ik nu ook IN het leven mag voelen.  Ik heb nog wat te doen hier. Ik heb nog heel wat liefde en wijsheid te delen.

Over een paar dagen mag ik veel dierbaren van hier en nu in mijn armen sluiten. Dat borgt het gevoel weer in mijn hart. Ik vertrouw dat ze weten…dat ook als ik er even niet “ben”, dat zij altijd in mijn hart zitten…het is een groot hart, dat hart van mij…het lijkt ook steeds meer op te rekken, er kan steeds meer bij …

Alle opstellingen die ik heb mogen doen de afgelopen jaren, geven me steeds meer ruimte en verlangen. Al het werk dat ik steeds mag doen geven me steeds meer grond onder mijn voeten zodat ik met een verlangend JA! 2016 in kan stappen.

Dank je wel voor jullie vertrouwen lief kind, lieve vrienden en vriendinnen, lieve Hylke en al die anderen…. Jullie zijn de scheppen grond die mijn basis vormen om op te staan.

Thích-Nhất-Hạnh-Walk-As-if-you-are-kissing-the-ground-KellyChilds.com_-770x300

De nabijheid van de schat

Standaard

Een man op zoek naar de spirituele schat
kon die niet vinden, dus hij bad.

Een innerlijke stem zei: ‘Je kreeg
de intuïtie om een pijl af te schieten
en dan te graven waar die neerkwam,
maar je schoot met je kennis van boogschieten!
Er werd je gezegd de boog te spannen
met een fractie van je vermogen.’

Wat je zoekt
is dichterbij dan de slagader
in je hals! Laat de pijl vallen.

Vermoei je niet zoals de filosofen,
die proberen de hoogste boog te volgen
van hun gedachtepijlen.
Hoe meer kennis je gebruikt, hoe verder je zult zijn
van wat je diepste liefde verlangt.

Roemi

voice.jpg

If I Could Give You Anything

Standaard

Beautiful song by Kirtana:

Is there something I can offer you
As a token of my gratitude
Every gesture seems so small
Still I’d like to try
I could bring you flowers
Flowers would be sweet
I could find your favorite kind
And lay them at your feet
But flowers fade and die . . .

I would rather be the ground
In which a flower’s grown
Through which your feet must pass
From which all seeds are sown
If I could give you anything
I would be the ground

Is there some place that you’d like to see
Some corner of the galaxy
Name it and I’ll take you there
For I have learned to fly
I could show you azure skies
Or multi-colored orbs of light
Glittering before your eyes
Like jewels in the night:
And they would make you sigh

But I would rather be the space
In which our lives are hung
The silent, unseen thread
Through which these stars are strung
If I could take you anywhere
I would be the sky

If I could only find a way
To tell you what my heart would say
I could finally sing this love
And it would make you cry
But I have never found the words
That can speak this grace
That is why I must rely
On a gestureless embrace
Even so I try

But I would rather be the love
From which attempts arise
The origin of poetry
And of these tears that flood my eyes
If I could tell you anything
I would be the love

If I could give you anything
If I could take you anywhere
I would be the ground
I would be the sky
I would be the love

I am the ground
I am the sky
I am the love

On the CD, This Embrace

De Oase

Standaard

Via: http://www.zinnigeverhalen.nl

De oase

Er was eens een prachtige oase. Zo groen en weelderig, mooier kon eigenlijk niet. Op een dag keek de oase om zich heen, maar zag aan alle kanten zo ver het oog reikte niets anders dan woestijn. Ze speurde tevergeefs naar ander groen en werd heel droevig. Hardop klaagde ze: “Oh arme ik, eenzame oase! Ik zal altijd alleen blijven! Nergens is er groen als ik. Nergens is er iemand die vreugde beleeft aan mij en mijn schoonheid. Om mij heen niets dan treurige, rotsige, levenloze woestijn. Wat heb ik aan al mijn voortreffelijke eigenschappen en rijkdommen in deze grote verlatenheid?”

Toen sprak de oude en wijze moeder woestijn: “Mijn kind, als het anders was geweest en niet ik – deze treurige, dorre woestijn – om je heen lag, maar wanneer alles om je heen groeide en bloeide dat het een lust was, dan was je geen oase. Dan zou je geen bevoordeelde plek zijn, waarover reizigers in den vreemde roemrijke verhalen vertellen. Dan zou je niet meer zijn dan een klein stukje van mij en bleef je onopgemerkt. Oefen liever geduld, om te verdragen wat de reden is voor jouw uitverkorenheid en roem!”

naar Arthur Schopenhauer

oase

Wetenschappelijk bewezen?

Standaard

Interessant gegeven dacht ik, toen ik deze kreet boven een artikel op facebook zag staan.
Het lijkt of we dusdanig geprogrammeerd zijn dat we een zucht van verlichting slaken als dit boven iets gezet wordt waarvan we “voelen” dat het klopt.
Veel mensen weten al dat het lichaam heel veel zelf kan.
De kracht van je eigen gedachten, energetisch werk, voeding, etc. etc. etc.
Toch zijn we dan ineens blij als het “wetenschappelijk bewezen” is.
En dan vergeten we ineens dat er ook wetenschappelijk bewezen is dat het niet werkt. Of worden er allerlei complottheorieën bedacht, omdat dat wetenschappelijk bewijs ineens niet meer in ons straatje past.
Verhalen, verhalen, verhalen.

Het is wetenschappelijk bewezen, is dat waar?
Met The Work van Byron Katie kom ik tot het verhelderende inzicht dat het er helemaal niet toe doet of het wetenschappelijk bewezen is.
Volgens mij doet het er vooral toe, hoe jij je voelt bij een methode/behandeling/idee.
Het meest ontroerende voorbeeld daarvan vond ik wel Wubbo Ockels, die zich met heel zijn hart en ziel stortte in zijn geloof in bepaalde methoden en zich daar vooral (voor zover ik het kan beoordelen) heel goed bij voelde.
Wetenschappelijk bewezen zijn alle behandelingen die toegepast worden in de reguliere medische wetenschap. En ook daar werkt het ook soms wel, soms niet…
Waarom? Volgens mij omdat we allemaal uniek zijn, er geen universele oplossing is, of omdat het leven een ander plan met ons heeft.

Don’t fight with life, life simply helps you.

Pleit ik hiermee om dingen niet meer wetenschappelijk te onderzoeken?
Zeker niet! Dat blijft noodzakelijk. Het helpt zeker om nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken en gevaarlijke situaties te voorkomen.believenothing

Ik pleit ervoor om vooral te varen op je eigen innerlijke kompas.
Geloof niets, maar ERVAAR en doe dit altijd door alle kanten te bekijken.
Onderzoek, wijs niets blind af, sta open en kijk wat voor jou klopt.

Ik dans

Standaard

Ik dans

Ik dans, de oorlog is voorbij
De oorlog waarin jij vanalles moet doen
De oorlog waarin ik vanalles moet zijn
De oorlog van de verhalen
De oorlog was…

Ik dans, de oorlog is voorbij
De liefde heeft overwonnen
De liefde ben ik
De liefde ben jij
De liefde is steeds Nu steeds weer NU
De liefde kent geen verhaal
De liefde is..

Keep an open mind

Standaard

Hoewel ik toch al heel wat jaartjes bekend ben met The Work en al vele thema’s in mijn leven daarmee onderzocht en aangepakt heb, heb ik er nu toch ernstig een laten liggen.

Wij zoekers en vinders zijn maar al te snel geneigd om ons “denken” de schuld te geven van alle problemen of setbacks die we tegenkomen. Zo ook ik.

Maandenlang al ben ik moe, lamlendig, lusteloos, futloos, energieloos. Eindeloos The Work heb ik gedaan over mijn werksituatie. Vele uren heb ik gemediteerd. Heel wat gesprekken gevoerd met soortgenoten. En steeds kwamen we op de belangrijke thema’s in mijn leven. Steeds ook weer was er die ene vraag, waarom kom je niet in actie, wat houdt je tegen, wat zijn je belemmeringen. Poeh…ladingen vol inzichten, loslaten, doorgaan…

En toen, toch maar eens naar de huisarts, want al die stress maakte dat ik me toch ook niet goed voelde en dat mijn bloeddruk te hoog was. Zo voelde ik dat zelf.

Ik had gelijk, die bloeddruk was te hoog. Maar gelukkig vond mijn huisarts het toch ook wel weer even tijd om naar mijn bloed zelf te kijken.

En laat ik daar nou te weinig van hebben, dat bloed. En zo is er daar ineens die totaal andere insteek, een fysieke oorzaak van al mijn depressievige, lamlendige, veroordelende gedachten.

Had ik maar…? Nee, maar ik kan alsnog bedenken dat ik toch beter naar Katie moet luisteren…

1. Ik ben depressief omdat ik stress heb op mijn werk, en zoveel verliezen heb geleden de afgelopen jaren.

2. Is dat waar (het antwoord zou ja, geweest zijn)

3. Kan je zeker weten dat het waar is (nee ik kan niet zeker WETEN dat het waar is)

4. Hoe reageer je wanneer je de gedachte gelooft dat je depressief bent door de stress op je werk en de verliezen van de afgelopen jaren? (dan veroordeel ik mezelf, vind ik dat ik iets moet doen, denk ik dat ik mijn verdriet blijkbaar niet goed verwerkt heb, vind ik dat ik een andere baan zou moeten zoeken, sluit ik me af om niet steeds goedbedoelde adviezen te horen)

5. Wie zou je zijn als je de gedachte niet kon denken (Dan zou ik alleen maar moe en lamlendig zijn en lekker op de bank of in bed blijven liggen, vakantie vieren)

6. Keer het om (Ik ben niet depressief door het werk en de verliezen; ik ben depressief door de gedachten over stress en verliezen (egwel).

En wellicht was ik ergens nog wel eens op het idee gekomen dat mijn depressieve gevoelens veroorzaakt zouden kunnen worden door iets anders.

Dus ik was closed off, stond niet open voor de gedachte dat er ook nog een andere oorzaak zou kunnen zijn.

Een les..maar wel eentje die me geholpen heeft het de afgelopen weken wat rustiger aan te doen. Dus ook die is weer ergens goed voor geweest…

De steen

Standaard

De steen

Ik heb een steen verlegd
in een rivier op aarde
het water gaat er anders dan voorheen
de stroom van een rivier hou je niet tegen
het water vindt er altijd een weg omheen

misschien eens gevuld door sneeuw en regen
neemt de rivier mijn kiezel mee
om hem dan glad en rond gesleten
te laten rusten in de luwte van de zee

ik heb een steen verlegd
in een rivier op aarde
nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
ik leverde bewijs van mijn bestaan
omdat, door het verleggen van die ene steen
het water nooit dezelfde weg zal gaan.

Bram Vermeulen