Kerstversiersels

Het is weer zover.

De kerstversiering moet weer aangebracht worden.

Vol goede moed loop het ik tuincentrum binnen.

Rood met zilver gaat het worden dit jaar heb ik bedacht.

Na 10 minuten heb ik het al weer helemaal gehad. Het overweldigende aanbod jaagt me compleet over de rooie.

Verdwaasd loop ik rond, de lust om ook maar iets aan te schaffen is me al weer totaal vergaan.

Het liefst ging ik naar huis met niets..

Toch gooit de rest de nodige dingen in de kar. Want het moest toch rood dit jaar…

 

Thuis aangekomen begint het feest van het versieren.

Alles in mij protesteert.

Toch begin ik vol goeie moed een doos uit te pakken.

Guirlandes..we hebben er een stuk of 6 (!), met lampjes, zonder lampjes, met kapotte lampjes.

Na 10 minuten voel ik de irritatie komen.

Ik WIL dit helemaal niet, en toch wil ik de controle volledig in handen hebben.

Goedbedoeld zijn ze van alles aan het neerzetten en ophangen, op plekken waar ik het blijkbaar niet mee eens wil zijn. Maar als ik zelf iets doe is het ook niet naar mijn zin. Wat Wil ik nou eigenlijk??!?!

Ik trek me terug. Denk na. Observeer mijn gedachten en mijn gevoel hierbij.

 

Waar is de kerstgedachte? Waarom moet het elk jaar nog meer, nog uitbundiger?

Elke vezel in mij roept dat ik hier geen deel van uit wil maken.

Dus wat let mij?

Met liefde roep ik dat ik ze veel plezier wens en dat ik de rommel straks graag achter ze opruim.

Zo doet iedereen weer wat ie leuk vindt.

Lang leve, het leven in het NU !